Erat enim res aperta.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;

Duo Reges: constructio interrete. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Primum divisit ineleganter; Hoc non est positum in nostra actione. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Non enim hilaritate nec lascivia nec risu aut ioco, comite
levitatis, saepe etiam tristes firmitate et constantia sunt
beati.

Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello,
illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?

Bork: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Bork: Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Beatum, inquit.: Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
Bork: Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.

Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Hoc non est positum in nostra actione. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Bestiarum vero nullum iudicium puto.